نیروی هوایی ایران مدت هاست به دنبال خرید این دو جنگنده از روسیه است.نیروی هوایی که پس از 8 سال جنگ سخت توانش کم و تجربه اش زیاد شده بود از همان روز های اول بعد از جنگ تلاش کرد تا یک بار دیگر به دوران اوج خود در دهه ی 50 باز گردد.زمانی که ایران بهترین نیروی هوایی منطقه و به گفته برخی کارشناسان یکی از 5 نیروی هوایی قدرتمند جهان را در اختیار داشت.این تلاش ها اما در ابتدا بسیار نا امید کننده بودند.یک خرید ضعیف فقط برای حفظ جنب و جوش این نیرو.F-7های از رده خارج شده چینی.اما بعد به همت افسرانی همچون شهید ستاری ایران خرید های بهتری انجام داد.خرید MIG-29های چالاک نفسی در این نیرو دمید.اما این25عدد اصلا کافی نبودند.شایدSU-24های آماده این بار هم تقریبا به همان تعداد کمی کمک کردند تا این نیرو بتواند به خلبانان خود ساعات پروازی بیشتری بدهد اماکارشکنی روس ها و سنگ اندازی آمریکایی ها مانع رسیدن قطعات به این نیرو شد تا نیاز به خود کفایی احساس شود.
اما این تلاش برای خودکفایی به چیزی بیش از یک کپی و مونتاژ با تغییرات محدود منجر نشد.دو کپی از ببر های دنداد تیز آمریکاییF-5-TIGER یعنی آذرخش و بعد صاعقه.شاید بتوان گفت نکته مهم تر در این زمینه توانایی نیروی هوایی در تامین قطعات یدکی و انجام عملبات های سرویس بر روی جنگنده های گذشته بود .تا این که در سال ۱۳۸۸روس ها F-14 ها را برای باز سازی به کشور خود بردندو با اوراق کردن چند فروند آر آنها بقیه را دوباره سر حال آوردند.
ایران همچنین تقاضا هایی هم برای خرید 20 فروندF-16 از ونزوئلا داشت که قبل از رئیس جمهو چاوز و زمان سرکار بودن دولت نظامی نزدیک به آمریکا به این کشور برای کمک داده شده بود که در حال حاضر مشخص نیست این سفارش در چه مرحله ای قرار دارد.
شاید مهم ترین سفارش نظامی ایران همینSU-27هاوSU-30ها باشند.SU-27ها شباهت بسیاری بهF-14دراند.لذا می توانند به سرعت توسط خلبانان مجرب ایرانی که F-14را در شرایط جنگی هدایت کرده اند به خدمت نیروی هوایی در آیند.SU-27 در اصل توسط روس ها برای مقابله با عفاب های آمریکاییF-15ها طراحی شدند.جنگنده ای که در حال حاضر در اختیار دو کشوری در خاور میانه هستند که با ایران روابط خوبی ندارند.عربستان سعودی و اسرائیل.پس ایران با در اختیار داشتن این جنگنده می تواند تهدید های این دو نیرو را خنثی کند.که البته با توجه به حمایت آمریکایی ها از این دو کشور بعید به نظر می رسد با شرایط فعلی به روسیه به راحتی اجازه فروش این شبهF-14ها را به ایران داده شود.
اماSU-30ها علی رغم داشتن شابهت بسیار بهSU-27یک تفاوت تعیین کننده با آن ها دارند.در SU-27تمام تجهیزات کابین آنالوگ است اما در SU-30همه چیز شکل دیجیتال و پیشرفته با نمایشگر های رنگی چند منظوره به خود گرفته که می توانند خلبان را بسیار یاری دهند.این جنگنده هم کاملا یک شبهF-14 است.
اما چرا یران هنوز هم به دنبال جنگنده هایی شبیه F-14است؟ایران یک نیروی هوایی تدافعی دارد تا بتواند از تاسیسات مهم خود در صورت وقوع حمله ی نظامی دفاع کند.البته فراموش نکنیم که هر نیروی هوایی هم در ابتدا دفاع از مرز های هوایی خود را دستور کار قرار می دهد.دلیل دومی هم در میان هست .یک جنگنده برتری هوایی یا اصطلاحا تدافعی کاملا هم تدافعی نیست.یک جنگنده مثلF-14,MIG-29,SU-27,SU-30یا حتیSU-24 می تواند از بمب افکن های این ینرو برای نابودی تاسیسات دشمن حمایت کنند.پس یک رهگیر نه تنها مانع آسیب به تاسیسات خودی می شود بلکه می تواند به خوبی بمب افکن های ما مثلF-4,F-5وSU-24ها را یاری کندتا تاسیسات دشمن را نابود کنند.
پس یک تهاجم و تدافع خوب در گرو رهگیر برتری هوایی قدرتمند است.
اما در نهایت با این شرایط هنوز هم گربه های نر نیروی هواییF-14ها هستند که یاد آور افتخارات گذشته نه چندان دور و نه چندان دور از دسترس ما هستند.
مدتی قبلSU-30وSU-27 های روسی بر فراز ایران پرواز کردند اما نه تنها بر باند فرود گاه پایگاه یکم شکاری ننشستند بلکه به سوی کشوری کوچک و مستقل شده از خودمان-بحرین(نمایشگاه هوایی) -رفتند و تنها یک چیز بود که به ایرانی ها و خلبانان کارکشته ی آن آرامش قلبی می داد.پیر سریاز های فوق العاده ی تنها و تنها نیروی هوایی ایران و یکی ازگران قیمت ترین هاحتی پس ازگذشت این همه مدت .F-14ها در سراسر آسمان ایران از شمال تاجنوبSU-27 وSU-30های روسی رامجهزبه ققنونس های شگفت آور خود موشک های PHOENIX اسکورت کردند تا بعد از گذشت حدود40 سال بگویند هنوز هم به ایرانی ها وفادار باقی خواهند ماند.
عکس های زیر که توسط روس ها گرفته شده اند این واقعه را نشان میدهند.با دقت ببینید.
عکس ها از مشرق نیوز
های ,هوایی ,ها ,یک ,نیروی ,هم ,نیروی هوایی ,این نیرو ,است اما ,می تواند ,اما در ,نیروی هوایی ایران
درباره این سایت